Edycja genów kałamarnic pokazuje nowe możliwości leczenia chorób genetycznych

Nauki Ścisłe

Twój Horoskop Na Jutro

Najlepsze przybrzeżne pisklę kałamarnicy jest niezmodyfikowane i ma plamy. Do dolnej kałamarnicy wstrzyknięto CRISPR-Cas9 celujący w gen pigmentacji, który powoduje plamy, przed pierwszym podziałem komórkowym tej kałamarnicy. Pigment w jego oczach jest również jaśniejszy. Źródło: K. Crawford i in./Curr. Biol.

Na południowo-zachodnim krańcu Cape Cod leży miasto Woods Hole. Ocean jest tutaj pełen życia morskiego, więc jest to idealny dom dla Laboratorium Biologii Morskiej, międzynarodowego centrum badań. Naukowcy tutaj niedawno podekscytowali świat genetyki, ogłaszając, że: po raz pierwszy udało się znokautować gen w kałamarnicy .



„Jestem jak dziecko w sklepie ze słodyczami, mając przed sobą wiele okazji” – mówi Karen Crawford, jedna z badaczek i profesor biologii w St. Mary's College of Maryland. Crawford wyjaśnia, że ​​ta modyfikacja ma ogromne znaczenie dla badań genetycznych: duże mózgi kałamarnic oznaczają, że ta praca może być kluczem do przełomu w badaniach nad chorobami genetycznymi człowieka, takimi jak choroba Huntingtona i mukowiscydoza.



Do Iry, aby porozmawiać o nowościach, dołączają Crawford i jej współkierownik badań, Josh Rosenthal, starszy naukowiec z Marine Biological Laboratory w Woods Hole w stanie Massachusetts. Zobacz więcej zdjęć z badań poniżej.



Pierścień mozaikowych piskląt kałamarnicy (Doryteuthis pealeii). Zarodkom tym wstrzyknięto CRISPR-Cas9 w różnym czasie przed pierwszym podziałem komórkowym, w wyniku czego powstały zarodki mozaikowe o różnym stopniu nokautu. Źródło: Karen Crawford Doryteuthis pealeii, często nazywana kałamarnicą Woods Hole. Badania nad D. pealeii doprowadziły do ​​znacznych postępów w neurobiologii, w tym opisu podstawowych mechanizmów neuroprzekaźnictwa. Laboratorium Biologii Morskiej zbiera D. pealeii z lokalnych wód dla międzynarodowej społeczności badaczy. Źródło: Roger Hanlon Zwinięta macka przybrzeżnej kałamarnicy długopłetwej, D. pealeii. Źródło: Karen Crawford

Dalsza lektura

Zobacz Też: